Δώδεκα


δωδεκα

12:00'

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Φραπεδούπολη;



του Γιάννη Μακρή


Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές τελείωσαν και σιγά – σιγά πέφτει ο αχός τους και επανερχόμαστε στην προτέρα κατάσταση, με ουσιώδεις βέβαια μεταβολές, αφού στο δήμο Θεσσαλονίκης επήλθε μία τεράστια ανατροπή μετά από 24 χρόνια συνεχούς κατοχής της διακυβέρνησής του από την ίδια παράταξη.
Και ενώ ξετυλίγονται σταδιακά, από τη μια τα οράματα, οι ιδέες και οι προτάσεις των νικητών, που θα αναλάβουν τις τύχες της πόλης από την αρχή του νέου έτους και από την άλλη οι κριτικές και αυτοκριτικές των ηττημένων, διαβάσαμε την περασμένη εβδομάδα, πως η απερχόμενη διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης ετοιμάζεται άρον άρον και πριν λήξει η θητεία της να προβεί στην κατακύρωση της μίσθωσης τριών νέων αναψυκτηρίων που κτίστηκαν παράνομα κατά τη διάρκεια της ανάπλασης του τμήματος της νέας Παραλίας από το Ποσειδώνιο έως τον Ομιλο, σε ανάδοχο ή αναδόχους!
Οταν κατασκευάζονταν αυτά τα αναψυκτήρια και η παραλία ήταν κλειστή με λαμαρίνες, ένα καυτό καλοκαίρι, είχαμε αναρωτηθεί από αυτή τη στήλη: άραγε τι κτίζεται στη νέα παραλία και ζητήσαμε την επέμβαση της πολεοδομίας, αλλά επί ματαίω, διότι μόλις δόθηκε σε χρήση η αναπλασθείσα παραλία φάνηκαν και τα αναψυκτήρια που περίμεναν τις ατέλειωτες καρέκλες και τραπέζια για να μεταβληθεί και αυτό το εξαιρετικό κομμάτι της πόλης σε φραπεδούπολη.
Είναι απαράδεκτο σήμερα, λίγες ημέρες πριν αναλάβει η νέα δημοτική Αρχή, να παραχωρούνται για μίσθωση νέες καφετέριες στο παραλιακό μέτωπο.
Φθάνει πια. Δε χρειαζόμαστε άλλες καφετέριες! Χρειαζόμαστε περισσότερο και πιο προσεγμένο πράσινο, χρειαζόμαστε περισσότερους και καλύτερους ποδηλατοδρόμους και όχι τσιμέντο, μάρμαρα και γρανίτες!
Ελπίζουμε η Γενική Γραμματέας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας να ελέγξει τη νομιμότητα των σχετικών αποφάσεων της απερχόμενης διοίκησης και να τις ακυρώσει, εφόσον είναι παράτυπες ή παράνομες. Σε κάθε περίπτωση, για λόγους τάξης και δεοντολογίας, οφείλει η απερχόμενη διοίκηση να ολοκληρώσει το όποιο έργο της και να ασχοληθεί μόνο με τα διαχειριστικά θέματα χωρίς να δεσμεύσει ανεπανόρθωτα τη νέα διοίκηση και την πόλη, με τις πράξεις της για τα επόμενα χρόνια.


Πρώτη δημοσίευση: Τρίτη, 23 Νοεμβρίου 2010 στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ

*Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΗΣ είναι δικηγόρος

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ


του JOSÉ EMILIO PACHECO
για την αντιγραφή: ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗΣ
...

Δεν αγαπώ την πατρίδα μου
Η αφηρημένη λάμψη της
δεν προσφέρει ερείσματα.
Όμως (κι ας ηχεί άσχημα)
θά 'δινα τη ζωή μου
για δέκα δικά της μέρη,
κάποιους ανθρώπους,
λιμάνα, πευκιάδες, ερημιές,
φρούρια,
μια κατεστραμμένη πόλη,
πολλές μορφές της ιστορίας της,
βουνά
-και τρία-τέσσερα ποτάμια.

Μετάφραση: Γιώργος Ρούβαλης.
Από το βιβλίο: Χοσέ Εμίλιο Πατσέκομ "Εσχάτη προδοσία", Ανθολογία ποιημάτων 1958-2000, εισαγωγή-μετάφραση-σχόλια Γιώργος Ρούβαλης, Εκδόσεις Ηριδανός, Αθήνα 2010, σελ. 26.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό


του Γιώργου Τσιάμη
Κύριε Πρωθυπουργέ,
σε δύο εβδομάδες από τώρα  ο Ελληνικός Λαός πρόκειται να σας προσφέρει το δεύτερο μεγάλο δώρο στην πολιτική σας καριέρα. Μην το υποτιμήσετε, μην το σπαταλήσετε. Κύριε Πρωθυπουργέ, σε δύο εβδομάδες από τώρα ο Ελληνικός Λαός πρόκειται να γυρίσει την πλάτη του σε ένα αναποτελεσματικό πολιτικό σύστημα, μέρος του οποίου είστε και εσείς. Σεβαστείτε το, ακούστε το μήνυμα του Λαού και αλλάξτε πορεία.  Μην προσπαθείτε να αλλάξετε το Λαό, αλλάξτε εσείς πρώτα από όλα.
Ένα χρόνο πριν ο Ελληνικός Λαός σας χάρισε το μεγαλύτερο δώρο της πολιτικής σας καριέρας, σας εξέλεξε Πρωθυπουργό προκειμένου να αλλάξετε τη ρότα  αυτής της χώρας. Δεν το κάνατε. Δεν το παλέψατε όσο έπρεπε. Τιμώρησε τους προηγούμενους, έστω και αργά, αλλά δε προσέφερε σε εσάς λευκή επιταγή. Ζητούσε αλλαγή πορείας με όρους εθνικής ανεξαρτησίας, ανάπτυξης και προώθησης της καινοτομίας. Δεν ανταποκριθήκατε στο βαθμό που έπρεπε.
Συγκροτήσατε μία κυβέρνηση που τα νευραλγικά της πόστα καλύφθηκαν από πρόσωπα απειρίας. Εμπιστευτήκατε  το Υπουργείο επί των Οικονομικών σε ένα πρόσωπο του οποίου οι ικανότητες και η πολιτική εμπειρία έφθαναν το πολύ για την κάλυψη θέσης Γενικού Γραμματέα. Το αποτέλεσμα υπήρξε τραγικό. Δεν ήξερε να διαπραγματευθεί, δεν ήξερε να διαχειριστεί το επείγον της κατάστασης με αποτέλεσμα η χώρα μας να δοθεί ως βορρά στις άγριες διαθέσεις της επεκτατικής Γερμανικής Πολιτικής.
Αν ο Δημόσιος Τομέας έπασχε σοβαρά σε αποτελεσματικότητα τότε έπρεπε την ευθύνη της διαχείρισης του να την εμπιστευτείτε σε ένα έμπειρο άτομο. Αντί αυτού δώσατε το Υπουργείο επί των Εσωτερικών σε ένα άπειρο πολιτικό, ο οποίος λάβωσε το Δημόσιο Τομέα με τις αρχικές του σπασμωδικές κινήσεις. Η βιομηχανία νομοθετημάτων που έστησε αντί να επιλύσει το πρόβλημα  το όξυνε υπέρμετρα.
Κύριε Πρωθυπουργέ, ο «Καλλικράτης» στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι, αν όχι ένας δυσλειτουργικός νόμος,  στην καλύτερη των περιπτώσεων ένας απελπιστικά ουδέτερος και υπέρμετρα γραφειοκρατικός νόμος για την τοπική αυτοδιοίκηση. Η εφαρμογή του θα αποκαλύψει την ενδογενή του παθογένεια. Κύριε Πρωθυπουργέ αντί να απαιτήσετε αλλαγή ρότας από τον Υπουργό σας επί των Εσωτερικών,  τον αναβαθμίσατε σε νούμερο δύο της Κυβέρνησης.
Κύριε Πρωθυπουργέ, είναι τυχαίο ότι στον τελευταίο ανασχηματισμό αυξήσατε τον αριθμό των υπουργικών θέσεων; Σίγουρα όχι. Απλώς ανταποκριθήκατε στην παθογένεια του Δημοσίου Τομέα. Όλα κεντρικά και κυρίως ρουσφετολογικά. Δείτε τη στελέχωση του Πρωθυπουργικού σας Γραφείου.  Υπήρχε ένα πρωτεύον αίτιο στην παθογένεια του Δημοσίου Τομέα: η άσκηση στενού διοικητικού ρόλου από το πολιτικό προσωπικό. Αφαιρέστε τον πολιτικό και κομματικό εναγκαλισμό από τη διοίκηση του Δημοσίου Τομέα και αφήστε τον επιτέλους να αναπνεύσει.
Κύριε Πρωθυπουργέ, προκειμένου να επιπλεύσετε επικοινωνιακά καλλιεργήσατε τον κοινωνικό δαρβινισμό. Στρέφετε την μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη. Αυτό τελικά ευνοεί φασισμούς και όχι τη Δημοκρατία.
Κύριε Πρωθυπουργέ, κάντε την Κυβέρνησή σας να εργαστεί για την Πράσινη Ανάπτυξη, για τη Βιολογική Γεωργία, τη βελτίωση των υπηρεσιών και μην αναλώνεστε σε μία στείρα επικοινωνιακή πολιτική.
Κύριε Πρωθυπουργέ, ο Ελληνικός Λαός θα σας κάνει το τελευταίο δώρο. Θα γυρίσει την πλάτη του σε ένα διεφθαρμένο και υπόδουλο πολιτικό σύστημα. Δείτε το ως ευκαιρία. Διαπραγματευτείτε σκληρότερα και αποτελεσματικότερα για την εθνική ανεξαρτησία και την ανάπτυξη αυτής της χώρας.
Σε αντίθετη περίπτωση, ο Ελληνικός Λαός θα σας προσφέρει ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή προς τη Βραζιλία. Για να μελετήσετε πώς ένα Σοσιαλιστικό Κόμμα πήρε μία ημιθανή χώρα και την φέρνει όλο και περισσότερο στο κέντρο των Γεωπολιτικών Εξελίξεων.

Με τιμή
Ένας αγωνιών Έλληνας Πολίτης.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Συνεχίζουμε

Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης «ΔΩΔΕΚΑ»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
24-9-2010

Η κίνηση πολιτών «Δώδεκα» συμμετείχε ενεργά στο πολιτικό εγχείρημα, που έγινε στη Θεσσαλονίκη, όπου ενεργοί πολίτες και στελέχη από το δημοκρατικό κέντρο, τη σοσιαλιστική, ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά, τους οικολόγους και τα κινήματα της πόλης συναντήθηκαν, δημιούργησαν μια επιτροπή διαλόγου παρατάξεων και κινήσεων πολιτών για τη ριζική αλλαγή στο Δήμο Θεσσαλονίκης και έπειτα από διάλογο κατέληξαν σ’ ένα προγραμματικό πλαίσιο με ξεκάθαρο ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό, βασισμένο σε τρεις άξονες: α) την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την οικονομική κρίση, β) το όραμα για μια πόλη με ταυτόχρονη οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία περιβάλλοντος και γ) το νέο μοντέλο δημοκρατικής διακυβέρνησης του Δήμου με ενεργό συμμετοχή των πολιτών.
Το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης απέδειξε ότι δεν υπάρχει κανένα ιδεολογικό, πολιτικό και προγραμματικό εμπόδιο για την ενότητα της ευρύτερης αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων. Το κοινό προγραμματικό πλαίσιο είναι η απόδειξη και αποτελεί ήδη ένα πολύ σημαντικό πολιτικό κεκτημένο.
Το πολιτικό αυτό εγχείρημα –για λόγους ανεξάρτητους από τη θέληση και προσπάθεια της κίνησής μας- δεν μετασχηματίσθηκε σε μία και ενιαία πολιτική έκφραση του συνόλου της ευρύτερης αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων σε αυτές τις δημοτικές εκλογές.
Αφού λοιπόν, ένας βασικός ιδρυτικός στόχος της κίνησης «Δώδεκα», δηλαδή, η διαμόρφωση μιας συμμαχίας προοδευτικών δυνάμεων και κινήσεων πολιτών για τη ριζική αλλαγή στο Δήμο Θεσσαλονίκης δεν επιτεύχθηκε, θα υποστηρίξουμε παρατάξεις που θα στηρίζουν το προαναφερόμενο κοινό προγραμματικό πλαίσιο.
Η κίνηση πολιτών της Θεσσαλονίκης «Δώδεκα» συνεχίζουμε τις προσπάθειες για ριζικές αλλαγές στην πόλη μας, με ουσιαστικές πολιτικές παρεμβάσεις τόσο πριν όσο και μετά τις δημοτικές εκλογές.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Αποτυγχάνοντας ... καλύτερα !

της Φανής Τουπαλγίκη

«Προσπαθείς ξανά, αποτυγχάνεις ξανά, αποτυγχάνεις με καλύτερο τρόπο.»
Σάμουελ Μπέκετ

Θυμάμαι πως το 2004, παραμονές του δημοψηφίσματος στην Κύπρο, αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν μέσα σε ένα διεθνές κλίμα ατομοκεντρισμού και εθνοτικού κατακερματισμού (δεν ήταν μακριά η αιματηρή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, το βελούδινο διαζύγιο της Τσεχίας – Σλοβακίας, ενώ στο Βέλγιο ξεσπούσε πολιτική σύγκρουση Βαλόνων – Φλαμανδών) να ανάψει στο νησί το πράσινο φως για την επανένωσή του.
Έξι χρόνια μετά, συμμετέχοντας ως «12,00'» στο διαπαραταξιακό με στόχο να υποστηρίξουμε την κοινή κάθοδο των δυνάμεων της κεντροαριστεράς για την αλλαγή στον Δήμο Θεσσαλονίκης με ενιαίο ψηφοδέλτιο, αρχικώς έβλεπα με απαισιοδοξία το εγχείρημα.
Στην πορεία όμως μέσα από γόνιμες διαδικασίες που κατέληξαν στη διαμόρφωση ενός πλαισίου προγράμματος και ενός μοντέλου διοίκησης του Δήμου, που έγιναν ομοφώνως αποδεκτά, πίστεψα πως το εγχείρημα θα ευοδωθεί.
Παρ’ όλα αυτά απέτυχε. Γιατί άραγε;
Οφείλουμε όλοι να αναρωτηθούμε και να καταθέσουμε τον προβληματισμό μας.

Από τη μεριά μου καταρχήν θα ήθελα να θέσω κάποια ερωτήματα:
  1. Πώς θα ερμηνεύαμε το γεγονός ότι κυριάρχησαν οι συγκρούσεις για το πρόσωπο του δημάρχου απαξιώνοντας πλήρως τις πρότερες διαδικασίες και συμφωνίες; Καθώς η προγραμματική σύγκλιση και δέσμευση αδειάζει από κάθε νόημα όταν πρωταρχικός στόχος για κάθε παράταξη (ουδεμιάς εξαιρουμένης) αναδείχθηκε «ο δικός μας για δήμαρχος».
  2. Οι 3 κινήσεις πολιτών, που συμμετείχαν δίνοντας έναν άλλο αέρα στην προσπάθεια, γιατί δεν κατάφεραν να αναδείξουν μια νέα ηγεμονεύουσα προσωπικότητα χωρίς παραταξιακές και κομματικές εξαρτήσεις, που θα μπορούσε εκφράζοντας μια κοινωνική δυναμική να ξεμπλοκάρει τις παραταξιακές αρτηριοσκληρώσεις;
  3. Γιατί δεν διαγνώσαμε έγκαιρα το αδιέξοδο του εγχειρήματος, ώστε να εξετάσουμε τον επαναπροσδιορισμό της στάσης μας;
Θα πρότεινα να σκεφτούμε επιπλέον και τις εξής παραμέτρους:
1. Προσπαθήσαμε και θα εξακολουθήσουμε (ελπίζω) να προσπαθούμε σε ιδιαιτέρως δυσμενείς κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες ευρωπαϊκές (βλ. Ολλανδία, Αυστρία, Σουηδία) και ελλαδικές (βλ. ΣΥΡΙΖΑ όπου μαλλιοτραβήχτηκαν για το πρόσωπο του υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής και Μύκονο όπου μια ανάλογη πρωτοβουλία πνίγηκε νωρίς - διαβάστε περισσότερα στην ιστοσελίδα: http://karvouna.wordpress.com/2010/08/25/navayio/ ).
2. Ας σκεφτούμε με ποιο τρόπο (παραφράζοντας τον Μπέκετ) θα αποτύχουμε καλύτερα συνεχίζοντας την προσπάθεια να συμβάλλουμε, όπως και όσο μπορούμε, για την αλλαγή στο Δήμο Θεσσαλονίκης και τη νίκη του ψηφοδελτίου της κεντροαριστεράς στο β΄ γύρο.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Ήρθε η ώρα το «Εμείς» να επικρατήσει του «Εγώ».


 
Οι εκλογές για το Δήμο Θεσσαλονίκης θα διεξαχθούν σε μια κοινωνική και πολιτική συγκυρία, που θα καθορίσει το αποτέλεσμα των εκλογών. Η συγκυρία αυτή κυριαρχείται από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και τη δυσαρέσκεια που προκαλούν τα μέτρα αντιμετώπισής της στους πολίτες, όπως αυτή καταγράφεται και στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Η εικόνα της συγκυρίας συμπληρώνεται από τις μέχρι τώρα αποφάσεις των κομμάτων για στήριξη συγκεκριμένων υποψηφιοτήτων. Οι αποφάσεις αυτές έχουν διχάσει τους πολίτες, που αγωνιούν και αγωνίζονται για μια ριζική αλλαγή στο Δήμο Θεσσαλονίκης.
Τα ερωτήματα που θέτουν οι πολίτες είναι αμείλικτα:
  • Μπορεί να αποτελεί απάντηση στο σημερινό συντηρητικό δημαρχοκεντρικό και εγωκεντρικό μοντέλο διακυβέρνησης, η επιλογή υποψηφιότητας, που το «Εγώ» ξεχειλίζει ήδη από τώρα; Τι σχέση έχει αυτό το «Εγώ» με τον πολιτικό πολιτισμό, τις ιδέες και τις αξίες του σοσιαλιστικού χώρου, της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, των οικολόγων και των κινημάτων της πόλης;
  • Μπορεί οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μικρομεσαίοι της Θεσσαλονίκης, που υφίστανται τα κοινωνικά άδικα μέτρα της επιβαλλόμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής από τους διεθνείς και ντόπιους πιστωτές της χώρας, να ελπίζουν ότι θα συμπορευθούν για μια κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση με ένα θεσμό λαϊκής κυριαρχίας – όπως είναι ο Δήμος – αν αυτός συνδέεται με τον νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή, την κυρίαρχη πολιτική που οδήγησε παγκόσμια σε δυσβάστακτα χρέη τα κράτη και τα φόρτωσε στους λαούς επιχειρώντας ταυτόχρονα να αφαιρέσει τις κοινωνικές και εργατικές κατακτήσεις ενός αιώνα;
Αυτά είναι μερικά από τα βασικά ερωτήματα. Υπάρχει όμως εναλλακτική απάντηση;
Η εναλλακτική απάντηση μπορεί να αναζητηθεί στο πρωτοφανές και ιστορικό για την Ελλάδα εγχείρημα, που έγινε στη Θεσσαλονίκη, όπου ενεργοί πολίτες και στελέχη της σοσιαλιστικής, ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, των οικολόγων και των κινημάτων πόλης συναντήθηκαν, δημιούργησαν μια επιτροπή διαλόγου παρατάξεων και κινήσεων πολιτών για τη ριζική αλλαγή στο Δήμο Θεσσαλονίκης και έπειτα από διάλογο κατέληξαν σ’ ένα προγραμματικό πλαίσιο με ξεκάθαρο ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό, βασισμένο σε τρεις άξονες: 
α) την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την οικονομική κρίση, 
β) το όραμα για μια πόλη με ταυτόχρονη οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία περιβάλλοντος και 
γ) το νέο μοντέλο δημοκρατικής διακυβέρνησης του Δήμου με ενεργό συμμετοχή των πολιτών.
Μια τέτοια πολιτική συμμαχία μπορεί να εκπροσωπήσει αποτελεσματικά μια κοινωνική συμμαχία μισθωτών δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, ανέργων, σπουδαστών, αυτοαπασχολούμενων, μικρών επιχειρηματιών, εμπόρων, ελευθέρων επαγγελματιών, που έχουν κοινά συμφέροντα σε αυτήν τη φάση και μπορεί να οδηγήσει σε μια κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση και σε μια πράσινη Θεσσαλονίκη.
Αν θέλουμε λοιπόν, υπάρχει ακόμα η δυνατότητα εναλλακτικής απάντησης. Αρκεί να φύγουμε από το «Εγώ» και τις πολιτικά ακατανόητες κομματικές σκοπιμότητες και να βάλουμε πάνω από όλα το «Εμείς», την ενότητα, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και τα συμφέροντα του λαού της Θεσσαλονίκης.

Το άρθρο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη της 13ης Σεπτεμβρίου 2010.

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Ανοιχτό Γράμμα προς τον Έλληνα Ψηφοφόρο


Ή πως το καλό παιδί της κυρά Μαρίτσας δεν είναι η ενδεδειγμένη επιλογή σ’ αυτές τις εκλογές και σε καμία επόμενη.

του Γιώργου Τσιάμη

Αγαπητέ Έλληνα Ψηφοφόρε,
            Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για να σου παρουσιαστεί, και να σου εξηγηθεί, για ποιο λόγο οι έλληνες πολιτικοί παρουσιάζουν αυτήν τη ζοφερή εικόνα της βλακώδους ανικανότητας. Σίγουρα φταίει το γεγονός της «κληρονομικώ δικαίω» εκλογής. Φαίνεται πως με το πέρασμα του χρόνου οι γόνοι των ελληνικών πολιτικών, που για δεκαετίες ψηφίζεις, φθίνουν γονιδιακά με αποτέλεσμα να ενεργούν σαν άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο Down.
Το θέμα είναι γιατί εσύ τους ψηφίζεις;   
            Εγκλωβισμένος καθώς είσαι στον οικογενειακό σου μικρόκοσμο, ενεργείς, χωρίς και εσύ να το καταλαβαίνεις, μέσα από έναν κοινωνικό αυτισμό.  Σε ενδιαφέρει μόνο το σπασμένο πλακάκι της εξώπορτας σου και χάνεις τη συνολική εικόνα των κακοτεχνιών του δήμου που ζεις. Σε ενδιαφέρει η ανεργία του δικού σου παιδιού και χάνεις την αίσθηση του μέτρου. Δε βλέπεις ότι το άνεργο παιδί σου είναι το αποτέλεσμα ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών. Σε ενδιαφέρει ο δρόμος σου να μην είναι πολυσύχναστος και χάνεις την εικόνα της μίζερης κυκλοφοριακής εικόνας του συνόλου μέσα στο οποίο ζεις. Σε ενδιαφέρει να υπάρχουνε πάρκα και επιπλέον πράσινο αλλά ταυτόχρονα θέλεις να εξασφαλίσεις ότι το δικό σου σπίτι θα χτίσει με περισσότερο τετραγωνικά προκειμένου εις βάρος του κοινωνικού συνόλου;
            Και που οδηγεί μια τέτοια κοινωνική συμπεριφορά;
Στο χαμογελαστό παιδί της κυρά Μαρίτσας που κατεβαίνει στις εκλογές και θα το ψηφίσεις. Γιατί το νιώθεις οικείο. Γιατί όταν του ζήτησες να σου υποσχεθεί ότι θα  βρει δουλειά στο παιδί σου  αυτός σου έκλεισε συγκαταβατικά το μάτι. Γιατί σου είπε ότι θα κάνει τα στραβά μάτια στα επιπλέον τετραγωνικά μέτρα του σπιτιού σου και ας αυτά επιβαρύνουν τον κοινωνικό σου περίγυρο. Σου υποσχέθηκε πάρκο εις βάρος των τετραγωνικών του γείτονά σου. Σου υποσχέθηκε καθαρό δρόμο χωρίς κυκλοφοριακή συμφόρηση. Θα σου τον μονοδρομήσει (γιατί όχι και πεζοδρομήσει) και θα ανοίξει μεγαλύτερο δρόμο στο τετράγωνο του γείτονα για να εκτονώσει την κυκλοφορία.
Τι δεν υπολόγισες;
Δεν υπολόγισες ότι τις ίδιες υποσχέσεις για δουλειά που θα βρει στο παιδί σου τις έδωσε και σε χιλιάδες άλλους. Ούτε όλες οι θέσεις του Δήμου, ή της Περιφέρειας ή του Υπουργείου του δε θα φτάνανε για να καλύψουν τις κίβδηλες υποσχέσεις του. Αλλά αυτός ξέρει ότι ένα μήνα πριν τις εκλογές θα βρει τρόπο να χαρτζιλικώσει για ένα μήνα το παιδί σου έτσι ώστε το κορόιδο να τον ξαναψηφίσει. Θα σου φτιάξει πάρκο στο 1/10 αυτού που θα έπρεπε κανονικά να δημιουργήσει γιατί σε όλους υποσχέθηκε να δώσει, παρανόμως, επιπλέον τετραγωνικά στο οικόπεδό τους. Και ξέρει ότι αν εσύ είσαι παράνομος τότε συνέχεια θα αισθάνεσαι ότι τον έχεις ανάγκη. Έτσι εξάλλου οι Ιταλοί Μαφιόζοι δεν εξασφαλίζουν την συναίνεση των κοινωνιών τους  για να συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητοι; Το κόλπο είναι να σε καθιστούν οιονεί έκνομο και κατά συνέπεια πολιτικό τους ή κοινωνικό τους προστατευόμενο. Θέλουν να τους ανακηρύσσεις πάτρωνες σου και εσύ το κάνεις. Όλοι τελικά συμπεριφέρονται ως ακροδεξιοί γιατί αισθάνονται ότι είσαι το γεννημένο θύμα ενός οιονεί φασισμού. 
Όσο δε σκέφτεσαι συνολικά, όσο δε δρας συλλογικά, όσο δε συμμετέχεις, όσο δεν ξεχωρίζεις τους άξιους, όσο δεν κατανοείς τους λόγους της κοινωνικής ανισότητας και της περιβαλλοντικής κατάπτωσης τόσο περισσότερο θα βουλιάζεις σε μία συλλογική και κατά  συνέπεια ατομική μιζέρια. Ο γιος της κυρά Μαρίτσας, αλλά, και ο γιός του, και ο εγγονός του,  θα πίνει στην υγειά του κορόιδου, δηλαδή στην υγειά σου.  Αυτός είναι και ο λόγος που επιβιώνουν οι γόνοι των επαγγελματιών πολιτικών.  Αν και έχουν φτάσει να έχουν νοητικές ικανότητες λίγο περισσότερες από αυτές των συμπαθών ατόμων που πάσχουν από το σύνδρομο Down, ξέρουν πάντα ότι εσύ την εγκεφαλική σου ευφυΐα  θα την περιορίζεις στον όγκο της συμπαθούς μύγας.
           Θυμήσου ότι σ΄ αυτές τις εκλογές λύση δεν αποτελεί ο γιος της κυρά Μαρίτσας. Τον έκανες μέχρι και πρωθυπουργό. 
  • Μέχρι πότε ποια; 
  • Πότε θα δράσεις διαφορετικά; 
  • Πότε θα πάρεις την τύχη στα χέρια σου;